Yn bedair ar bymtheg oed, cychwynnodd Patia ar gwrs Sylfaen Celf un flynedd yng Ngholeg Nene yn Northampton. Yna parhaodd â’i hastudiaethau yng Ngholeg Addysg bellach Harrow rhwng y blynyddoedd 1986 – 1988 ac wedyn yng Nghaerdydd rhwng 1998 – 1990. Yn ystod ei chyfnod yn Harrow a Chaerdydd cafodd ei ddysgu gan Michael Casson, a arweiniodd at ychydig wythnosau pwysig o brofiad haf, yn Grochendy Wobage yn ystod ei hail flwyddyn yng Nghaerdydd. Ar ôl graddio cafodd Patia wahoddiad hael gan Mick a Sheila Casson i ymuno â’r tîm yn Wobage yn 1990. Dyna le mae hi’n parhau i weithio heddiw. Mae gan Patia ei gweithdy ei hun lle mae’n gwneud llestri pridd wedi’u haddurno â slip ochr yn ochr â phorslen gyda gwydredd lludw ffelsbathig wedi tanio ar dymheredd uchel. Fel rhiant sengl roedd y gymuned Wobage yn amgylchedd hynod gefnogol i Patia a’i mab fyw a thyfu’n greadigol. Gwnaed Patia yn Gymrawd y CPA yn 2015, ac mae wedi arddangos yn y DU, Japan ac Ewrop. Mae hi hefyd wedi dysgu cyrsiau byr ac wedi gwneud arddangosiadau yn y DU ac Ewrop.
“Rwy’n defnyddio dau glai gwahanol iawn. Llestri pridd wedi’u haddurno â slip wedi’i thanio at 1120C, a phorslen wedi’i danio ar dymheredd uchel mewn atmosffer ‘reduction’ (gan ddefnyddio lludw o bren coed afal, castan ac ywen). Mae yna gysylltiadau rhwng y ddau … maent yn botiau ar gyfer byw a phleser o ddydd i ddydd. Yr agwedd fwyaf diddorol am weithio gyda’r ddau ddeunydd yw bod pob deunydd yn cyflawni gwahanol agweddau ar yr hyn rwy’n ei garu am glai ac mae’r naill yn cynyddu dealltwriaeth am y llall pan rydw i’n gweithio; yn cyfoethogi’r ddau rwy’n gobeithio. Mae fy narnau llestri pridd yn aml yn dechrau gyda’r clai fel cynfas – gan weithio slip gwlyb i mewn i fwy o slip gwlyb, haen ar haen o dywallt, diferion, llwybrau llinellau, ‘feathering’, a marciau brwsh gyda dwyster a chyflymder. Mae’r llawenydd o fod ychydig yn fwy allan o reolaeth, yn fwy rhydd yn y broses wedi digwydd yn rhannol trwy ddefnyddio caniau tun ar gyfer llusgo slip ar lestri pridd a phorslen.
Caniateir i syniadau ddod yn rhywbeth arall gan natur y slip yn tywallt trwy dwll bach, y canlyniad yn cael ei edrych arno eto ac yn cael ei feddwl am dan yn newydd; yn cael ei weithio arno os yw’n gyffrous neu’n cael ei roi o’r neilltu. Rydw i wedi fy swyno gan y natur anghaffaeladwy hon o greadigrwydd…. sut rydych chi weithiau’n cyflwyno naill ai syniadau eithaf rhydd neu ragdybiedig i’r broses serameg a chydag arbrofi yn rhydd yn darganfod faint mwy y gellir ei ennill.”
